زمانی که هنر پر جنب و جوش بروید مجازی

در آوریل 8, سازمان های مختلف گرد هم آمدند برای "شیکاگو هنرهای نمایشی مجازی عقب نشینی است." نمایندگان از دیدن شیکاگو رقص شیکاگو Dancemakers, انجمن, رقص با مرکز کلمبیا, دانشگاه, شیکاگو, لینک های سالن بالا مفهوم Labs, موزه هنرهای معاصر, محور, هنر, هنر و کسب و کار در شورای شیکاگو و شیکاگو گروه امور فرهنگی و رویدادهای خاص (DCASE) led جلسات برک آوت انجام تمرینات بدنی و سابقه سوال از نزدیک به 200 شرکت کنندگان بیش از سه و نیم ساعت از این رویداد.

در دو هفته پس از, خواننده , تئاتر و رقص ویرایشگر کری رید و رقص نویسنده ایرنه Hsiao که هر دو نشسته در سالن شهر شده اند گاهی اوقات به اشتراک گذاری افکار خود را با یکدیگر در مورد آنچه اجرای زنده معناست و چگونه آن را در چارچوب COVID-19 خاموش شدن مداوم همراه با نمونه هایی از آنلاین عملکرد آنها مشاهده شده است در قرنطینه. این یک نسخه ویرایش شده از این نوشته گفت و گو است.

کری رید: بنابراین من فکر می کنم یکی از چیزهایی که من به خاطر آمدن به در به دنبال بیش از یادداشت های من از تالار شهر و فقط از کلی تنور گفتگو با هنرمندان و نهادی رهبران این است: آیا ما آماده برای این خاموش شدن به آخرین برای مدت زمان طولانی ؟ این "عدم قطعیت" برک آوت جلسه بود شاید صادقانه ترین در پرداختن به آن است. من به یاد داشته باشید زنجبیل Farley شیکاگو Dancemakers تشبیه آن به "تجربه یک مادر جوان و چقدر . . . مانند آن این بود که به طور ناگهانی و به طور ناگهانی قطع از ارتباط با دیگران به غیر از یک نوزاد یا یک شخص بسیار کوچک."

شما انجام داده اند بسیار بزرگ نوشتن برای ما چقدر رقصنده خود را تمرین حاضر, اما من تعجب می کنم اگر با شروع از خود ما حس عدم اطمینان ممکن است مثمر ثمر خواهد بود. بدیهی است که خواننده در حال انجام بسیاری از چیزهایی که به قطع از ما از دست رفته در بسیاری از تبلیغات درآمد اما خاموش شدن مثل این می اندازد به تیز امداد چگونه آسیب پذیر و به هم پیوسته همه ما و پرسش در مورد چگونه ما به عنوان افراد و نه فقط نهادهای شکل از چگونه به مقابله با عدم قطعیت است. دوست دارم به گوش افکار خود را در آن برای شروع است. و همچنین البته فقط می خواهم بگویم که چقدر من از همه شما انجام می دهند برای پوشش کار ایجاد می شود که در انزوا.

ایرنه Hsiao: از شما بسیار سپاسگزارم برای این سخاوتمندانه کلمات. عدم اطمینان است و بدون شک تبدیل به چشم انداز اقدامات ما—و فشار بالا به نظر می رسد به مقابله با آن. مثلا کری Hanson, هنری, مدیر Seldoms که برنامه ریزی شده بود خود را به انجام کار جدید تخته یخ شناور در موسسه هنر این ماه آورده است که بودجه بدن ممکن است به دنبال "شواهد" از شرکت ادامه کار در این دوره است. به نظر می رسید هر دو منطقی و در عین حال عمیقا ناعادلانه است که نه تنها باید از هنرمندان توان مقابله بلکه ثابت کند که آنها فراتر از صرفا موجود/زنده ماندن.

عدم قطعیت همچنین درایوهای سوالات بسیاری را در مورد پایداری از اشکال هنر بر اساس جمع کوچک—راه پرسیدن اگر ما به عنوان یک موجود اجتماعی می تواند زنده ماندن ، عدم قطعیت درایوهای نوشتن من—آن را احساس می کند مهم شاهد طیف پاسخ در این زمان و بدون عجله به قضاوت. ما نمی دانیم که آیا هر چیزی در حال کار است و در عین حال ما می دانیم که مردم مشغول به کار هستند.

من تعجب اگر شما می توانید می گویند بیشتر در مورد نقش تئاتر و رقص بازی در خوانچه شما به عنوان تئاتر و رقص ویرایشگر رعایت شده اند در میان افراد و موسسات و چگونه خواننده مقابله?

کرون: سخت ترین قسمت برای من, برای مقابله با, دیگر از بودن در کنار همکاران من هر روز این بود که ما در آستانه انجام این بهار تئاتر و رقص موضوع که من می دانم که شما تا به حال یک قطعه برای اندود—در تخته یخ شناوربه عنوان یک ماده در واقع. و سپس در کمتر از یک هفته همه چیز تاریک است. و این شد یک سوال از "آنچه ما در حال حاضر که ما نمی توانیم نوشتن در مورد آنچه که ما فکر می کنیم می خواهم به نوشتن در مورد؟"

وجود دارد مقدار زیادی از عدم قطعیت در رسانه ها به هر حال, و اجازه دهید آن صورت است که عدم قطعیت وجود دارد برای بسیاری از جایگزین مقالات قبل از این بیماری همه گیر رسید. اما ما کاملا آگاه است که بسیاری از تبلیغات پول به مکان های که در آن مردم جمع آوری: کافه تئاتر, سالن های موسیقی, رستوران ها, جشنواره ها, گالری عکس.

این خواننده است و من فکر می کنم همیشه از مقاله توجه داشته باشید برای پوشش بیشتر تئاتر و رقص ممکن است در شهر. قطعا پوشش زوال یافت و سرازیر شد و ما در حال قرار دادن چهار بخش عظیم از 90s. اما ما شده است عمده خروجی رسانه ها به احتمال زیاد برای رفتن به یک شرکت در روزهای اولیه خود را به عنوان مثال. شما بررسی تئاتر L'Acadie این دو شخصیت بازی در آن اول و آخر هفته گذشته درست قبل از خاموش کردن. که تنها دوم خود را تولید و ما بررسی هر دو آنها است. من فکر می کنم که مسائل و یا من می خواهم به فکر می کنم آن را در نشان می دهد که ما را کار با شرکت های کوچکتر به طور جدی حتی اگر ما همیشه آن را دوست دارم. (و شما را دوست دارم که نشان می دهد, بنابراین من امیدوارم که آنها آن را به عقب!)

بنابراین در حال حاضر این سوال برای من به عنوان یک ویرایشگر است—آنچه که یک راه عادلانه برای پوشش آنلاین محتوا ؟ من قطعا نوشته شده تا برخی از آنلاین محصولات پس از خاموش کردن اما من با قطعیت می آید از اینکه مطمئن شوید در صورتی که حتی مفید در حال حاضر حداقل از نظر در حال بررسی است. این یا آرشیوی مسائل و یا به تازگی ایجاد شده و کار است که احساس می کند مانند یک پیش نویس از تاریخ و یا چه یک همکار تماس "یک مات و متحیر کردن-bouche"—یک کمی چیز عالی به جزر و مد بر سر ما تا زمانی که ما می تواند جمع آوری دوباره.

و من به این معنی نیست که در یک بی اعتنا راه, چون من فکر می کنم ایجاد شرکت های که کار خود را با تکیه به عدم قطعیت است. و این می تواند احساس کاملا سرد شود درخواست از هنرمندان برای حمل به عنوان اگر هیچ چیز تغییر کرده است برای آنها در ایجاد کار. (یک pseudonymous نویسنده در محيط کردم توجه زیادی نشان می دهد که theatermakers فقط باید توقف تلاش برای ایجاد محتوا در طول خاموش کردن. در کلمات "این فوری, ad hoc, دیجیتال, پروژه های برجسته یک حالت ارتجاعی اما یک ترس عمیق.")

اما من هیچوقت به این معنا که تاون هال کنندگان نگران بودند که چگونه نویسندگان مثل من در پاسخ به محتوای کار خود را در حال حاضر و به همین دلیل آنها باید باشد ؟ آنها صحبت کردن در مورد ماندن و پیدا کردن راه هایی برای حفظ خود عمل خلاق و قبایل خود را, یادگیری انطباق با کار آنلاین و بدونم چقدر که دیجیتال کار را در قالب یک جهان موازی حتی پس از خاموش کردن به پایان می رسد. چون ما واقعا نمی دانم که چگونه به زودی مردم احساس راحت رفتن به اجراهای عمومی حتی اگر ما برخی از نوع "همه روشن است."

در کل من فکر نمی کنم تئاتر صرف مقدار زیادی از زمان قبل از این در حضور دیجیتال. آنها تا به حال آرشیوی آنها تا به حال برخی از واقعا به سادگی ویرایش promo, کلیپ ها و یا مصاحبه اما کسانی که در مورد حفظ تاریخچه شرکت و یا روابط عمومی.

تا در نهایت به جواب سوال خود را (کار از خانه باعث می شود من بیشتر سنگین تر از معمول من حدس می زنم) آنچه که من فکر می کنم من در رعایت این هنوز در اوایل روز است "چه نقش است این همه تمرکز جدید بر livestreaming آنلاین محتوا ، رفتن به ماموریت ما پس از آن?"

برایان Balcom مدیر به صورت نو جوان کیر در تئاتر شوخ طبعی یک نقطه خوب در talkback که نشان می دهد از اول شب آن رفت و در یکی livestream: برای بسیاری از افراد معلول و یا زندگی می کنند که دور از مراکز فرهنگی دیجیتال این گزینه گاهی اوقات تنها راه آنها می تواند به طور مداوم به دیدن تئاتر. و این نیز درست برای رقص, من فرض کنیم.

من تعجب می کنم اگر در بحث خود را با رقص هنرمندان وجود دارد یک حس است که این سیستم عامل های دیجیتال ممکن است باقی می ماند حتی پس از یک واکسن—هر زمان که به برکت روز می رسد ؟

IH: در سالن شهر و در دیگر مکالمات من تا به حال انجام هنرمندان باید دوباره و دوباره تأکید چگونه متعهد آنها به کار و زندگی در فرد است. که سحر و جادو از تئاتر مردم از آمدن به فضا را با هیچ چیز در آن و ایجاد یک یا دو ساعت یک دنیا تجربه می کنیم با هم—آن را نه تنها محصول اما روند این نوع از کار. چند ابراز خوش بینانه گذرا مشاهده از وضعیت کنونی—کاترین Disenhof که ایجاد جریان کلاس رقص خبرخوان رقص تنهایی هم گفت: در مصاحبه "من امیدوارم که در چند هفته یا ماه این همه چیز خواهد شد به طور کامل بی فایده است."

چند رقصنده می خواهید به نگه داشتن در آشپزخانه خود را حتی مدرسان که خود آموزش صدها نفر از دانش آموزان بیش از رسانه های اجتماعی و یا سیستم عامل های مانند زوم. در اصل چند نوازندگان نام خانواده—آنها در جوامع آنها ساخته شده اند. در عملکرد طرف Nejla Yatkin با اشاره به طول تاون هال که او تا به حال در نظر گرفته شده تصویری و رسانه های اجتماعی پست های تکمیلی به عملکرد نه عملکرد خود را. من فکر می کنم آن را شایان ذکر است که منطقه ای که واقعا رشد کرده است livestream صحبت می کند که از این تمایل به اتصال—اگر فضای مشترک عدم امکان حداقل در وقت گذاشته شده.

البته برخی از هنرمندان که رشد مجازی اکوسیستم که درک پارامترهای آن را نه به عنوان محدودیت اما به عنوان فرصت. شاید این است که لحظه ای خود را به درخشش آیا به عنوان TikToks یا تلویزیون.

دسترسی: در حال حاضر با خیلی رقص و تئاتر آنلاین وجود دارد بی سابقه دسترسی به مواد اغلب بدون هیچ هزینه و یا با کمک مالی و علاوه بر آن به بینندگان فرصتی برای تجربه کار بیش از حد, بیش از حد گران قیمت و یا در غیر این صورت غیر قابل دسترس آن است که به شرکت های کوچکتر و هنرمندان مستقل که شروع با بودجه کوچکتر و مخاطبان پایه یک فرصت دیده می شود—در یک سطح میدان بازی که در آن از آن می آید به نور و منظره طراحی!

اغلب آنها در حال حاضر تمرین های کار خود را آنلاین—طراح رقص Yin Yue که در مصاحبه خود که آن را تنها راه برای شرکت های کوچک به شناور باقی می ماند چرا که روند ایجاد یک تولید جدید می تواند خیلی طولانی باشد. آن را نیز با توجه به رقصندگان یک فرصت برای سعی کنید از تکنیک های جدید و یا شرکت در کلاسهای با معلمان آنها ممکن است تا به حال دسترسی به—مانند گاگا کلاس های ارائه شده توسط معلمان در نیویورک و تل آویو رخ می دهد که هشت بار در روز و قرعه کشی صدها نفر به کلاس. این اعداد منعکس تقاضا ساخته شده توسط Ohad Naharin را choreography و همچنین محدود کردن دسترسی بیشتر مردم به چنین کلاس. (شیکاگو به عنوان مثال خود را از دست داده و تنها گواهی گاگا معلم در دسامبر.) من می توانم چنین کلاس ادامه فراتر از حال حاضر که قبلا تحقق نیافته تقاضا وجود دارد. در عین حال من تعجب می کنم آنچه که ما واقعا می تواند در یادگیری از یک صفحه نمایش—وجود یک الگوی رفتاری در BalletMoods Instagram حساب است که اشاره به آنچه که همه ما می دانیم.

مقیاس بزرگتر اجراهای من (مانند بسیاری از دیگران که دسترسی به اینترنت) به تازگی دیده شامل کریستال Pite این بیانیه رقصید توسط Nederlands Dans Theater (که نه قصد سفر به شیکاگو در هر زمان به زودی) و Pina Bausch را Palermo, Palermo (که برای آمدن به هریس این ممکن است). بیانیه ای فیلم برداری شده بود cinematically با نزدیک یو پی اس و زاویه شما هرگز در عملکرد. در عین حال Pite کار اغلب به نظر می رسد ساخته شده برای (و) فیلم پس اصل آن ترجمه را به خوبی برای صفحه نمایش—من تقریبا تا به حال احساس من می تواند آن را بهتر از من می خواهم که در تئاتر است.

پالرمو پالرمو بود و بیشتر شبیه مستندات مصرف وضوح ضبط یک رویداد هر چند در واقع آن قطع شد و با هم از ده سال از عملکرد رئال اما Bausch کار متکی بر رادیکال حضور یقین است که این اندام از زندگی واقعا رخ داده است. شاید زندگی هر عملکرد واقعا چیزی است که بیشتر شبیه به این ضبط قسمتی از آن ارائه بیش از زمان, اما این رکورد از آن تنها افزایش مییابد گرسنگی در من به واقعی ترین چیزی که—برای شرکت در آن زندگی است. "رقص نیازهای برخورد نزدیک و شخصی تماس با ما" نوشت زمان مدیر هنری Bettina Wagner-Bergelt به تازگی در Tanztheater ووپرتال را Instagram.

من بیشتر کنجکاو در مورد کار های ساخته شده برای این لحظه—به عنوان مثال من عاشق این Instagram تصویری شیکاگو رقصنده آماندا Maraist ساخته شده در خالی مانا معاصر است که قطاری از طاقی از انزوا در یک بلندی فضایی که وجود دارد در درجه اول به عنوان یک بوم برای هنر بیشتر و بیشتر مردم و همچنین طولانی و شتاب راه ما در حال تجربه زمان. آن را نیز یک قطعه ایجاد شده برای متوسط که از طریق آن ارائه شده و با استفاده از یک فضا است که توابع به عنوان به خوبی در چکیده آن را به عنوان تداعی حس آشنایی برای بسیاری از Chicagoans.

من نیز کنجکاو در مورد آنچه که اتفاق می افتد فراتر از آنچه که من می توانید ببینید در حال حاضر و با هنرمندانی که نمی توانند یا نمی را انتخاب کنید برای شرکت در آنلاین غوغا.

من احساس می کنم هر بیشتر قادر خواهید بود بیش از هر کس دیگری به پیش بینی چه اتفاقی خواهد افتاد برای رقص و یا تئاتر. به نظر من عملکرد است که در مورد آنچه اتفاق می افتد در حال حاضر.

چه هستند برخی از چیزهایی که شما در حال دیدن اتفاق می افتد در حال حاضر ؟

کرون: من احساس می کنم وجود دارد دو یا سه رشته به آنچه اتفاق می افتد با theatermakers در حال حاضر گذشته از بسیاری از مکان ها در حال حرکت class محتوای آنلاین. من در مورد نوشت: برخی از تئاتر برای مخاطبان جوان برنامه هایی که در حال انجام است که در این هفته و من پوشش برخی تریک و کمدی کلاس های هفته آینده.

وجود دارد که شما اشاره آرشیوی از فیلم. من فکر می کنم که فوق العاده است برای رسیدن به نشان می دهد که من یا از دست رفته اولین بار در اطراف مانند فیلیپ داوکینز را شادترین مکان روی زمیندر حال حاضر جریان با استقلالی تئاتر شرکتیا که من هرگز در غیر این صورت دیده می شود مانند قمر والر-پل اصلی 2013 بازی Fleabagکه منجر به آمازون نخست برنده جایزه سری. ثبت نسخه در سال گذشته تئاتر احیای والر-پل, از خود نشان داد تا به عنوان یک کوتاه بر روی تقاضا اجرا برای جمع آوری پول برای همه گیر تلاش های امدادی در انگلستان

آن را مانند بودن در مخاطب اما بعد از آن دوباره گوش دادن به موسیقی بزرگ در خانه نمی مانند بودن در یک کنسرت یا و اگر ما خودمان را محدود تنها به زنده بودن ما فرهنگی نقاط مرجع خواهد بود بسیار گرسنه به خصوص در حال حاضر. (و پس از من از دست رفته باغ پیروزی است تولید از , سرگرم کننده, صفحه اصلی, من هیجان زده است که آنها در حال رفتن به آن را که پشت دیجیتالی ممکن است 12-24.)

من گمان انفرادی قطعات موجب ذاتی خود مینیمالیسم ترجمه می تواند بیشتر به آسانی به صورت آنلاین از یک تولید به خصوص اگر دومی است که نشان می دهد که به ضرب گلوله کشته شد با یک یا دو دوربین و سوال برانگیز است و کیفیت صدا. و من شکایت که نه به عنوان آنجا که اشاره به این که بسیاری از دیجیتال بایگانی تئاتر شرکت انجام دهید این است که برای مقاصد داخلی و یا برای ارسال همراه با برنامه های کاربردی کمک. آنها هرگز به فکر این ضبط به عنوان جایگزین برای چیزی که واقعی است هر چند از آن جالب خواهد بود تا ببینید چقدر که تغییرات در آینده است. بسیاری از آنها فقط حول برخی از مسائل به صورت رایگان و من فکر نمی کنم که این یک بی حرمتی به هنر تئاتر اگر آن را همیشه ترجمه است که به خوبی در رسانه های دیجیتال.

اما من بیشتر علاقه مند در چگونه شرکت ها ایجاد نام تجاری محتوای جدید. این نئو آيندهبه عنوان مثال کاملا موقعیت را به چیزی شبیه به بی نهایت آچار آنلاین. که نشان می دهد همه چیز در مورد ایجاد کوتاه عملکرد قطعات این شرکت به طور معمول با استفاده از مقیاس کوچک غرفه های تصویری اجزای حتی زمانی که آن را زندگی می کنند بنابراین ترجمه برای محتوای آنلاین را احساس نمی کند بنابراین نامطلوب.

دکمه های سیاه و سفید چشممی پردازد که با خوفناک تصمیم به انجام نسخه خود را از ادگار آلن پو "The Masque of the Red Death" با The Masque of the Red Coronavirusکه شامل کوتاه عملکرد ویدئوها آمیخته با داستان. من نیز حفر شده است که در وب سایت آنها ارائه شده واقعی مرحله جهات با اشاره یک راه برای انجام آن در یک تولید کامل در صورتی که مورد نظر هنگامی که چنین چیزهایی امکان پذیر است. این پیام سیاسی در این قطعه بسیار آشکار است اما همانطور که گفتم این یک پیش نویس خشن عصبانی امیز پاسخ فوری به جنون بار. و آن را نیز کوتاه است. من نمی دانم در مورد هر کس دیگری اما من توجه span نیست بهترین این روزها خیلی کوتاه تر اپیزودیک کار مناسب من هست.

من هم هیجان زده برای دیدن تئاتر Yاست که همیشه نوآورانه تصمیم به حرکت به جلو و فراموش عمیق تر با همکاری András Visky یکی از رئیس خود را الهام بخش. هر عضو گروه در حال رفتن به ایجاد یک فیلم عملکرد هر هفته برای سه ماه آینده بر اساس شعری از Visky. او صرف دوران کودکی خود را در یک کمونیست کارگری اردوگاه و از این رو می داند که از محرومیت و انزوا.

اما نیز وجود دارد بنابراین بسیاری از نکات مطرح شده در تاون هال درباره آنچه که ما در حال دیدن بازی کردن با این بیماری همه گیر در هنر و خارج از آن نشان دهنده بسیاری از آنچه در حال حاضر اتفاق می افتد. جوامع از رنگ هستند که به طور نامتناسبی تحت تاثیر قرار. وجود دارد یک تکنولوژی شکاف بین مردم و جوامع از معنی و فقیر هستند. ما نمی توانیم فرض کنیم همه هنرمندان توانایی مالی (و یا زمان و انرژی در بالای هر چیز دیگری) به روز رسانی خود را با تکنولوژی اجزای حق دور برای ایجاد بهترین محیط دیجیتال به خاطر ماندن مشغول کار جدید. و البته چند ساله فرض است که هنرمندان باید به کار به صورت رایگان و یا برای "exposure" هنوز هم مشکلات من است.

در این معنا, من نمی خواهم همه چیز را به بازگشت به "طبیعی است." به دلیل آنچه که "عادی" نیست همیشه کار را به خوبی برای بسیاری از هنرمندان و nonartists یا نه. v