گریز از مرکز شیکاگو نوازنده Zango سوم ریسمانهای روح, پاپ, و سالن به طرز عجیبی مغناطیسی آهنگ

Chicagoan فرانک Zango دارای چیزی شبیه به سحر و جادو: تحت نام Zango سوماو را قادر به ایجاد عجیب تسکین دهنده و سبک نگارش درهم خارجی-soul آهنگ ها به اندازه کافی سریع برای پر کردن چند تمام طول سال است. در اوایل ماه آوریل او خود منتشر شد آلبوم دوم او از سال 2020 خاله ایدا سیارک Mixtape, جایی که او همچنان به کشش به لبه های بیرونی خود را از پاپ proclivities; در "آنها ain't سنگین که من شیطان" او ریسمانهای خود را warmhearted صدای به بالا سخت تن به تن, زق زق کردن و در "خواستگاری! هان سولو" او می سازد یک کل ملودی اطراف بیصدای دو هجا آواز حلقه است که برای تلفن های موبایل مانند او نفس نفس زدن برای هوا پس از یک تمرین شدید. Zango punctuates خاله ایدا سیارک Mixtape با absurdist, شعر, صوتی شوخی (حقیقی طرح به نام "رادیو زمانه") و به طور غیر منتظره ای آسیب پذیر گفتگو با خود ("عزیز خاله ایدا. شب بخیر Goji") که همه به من قرض بدهید آلبوم صمیمی diaristic کیفیت. Zango اغلب به ساخت آهنگ های خود را در بالای kitschy قطعات مصنوعی یادآور 1960 سالن instrumentals و آنها تقویت بیشتر خود را با نشاط پاپ قلاب—شبه گرمسیری "لباس های من را سوزاند بیش از حد" به عنوان مثال با استفاده از تکان و لرزش بال صفحه کلید به سایه دلگیر, بلوزی آواز می دهد که این آهنگ عجیب و غریب خود را gravitas. تا به حال Zango قرار دادن خاله ایدا سیارک Mixtape به عنوان یک محدود-اجرا LP در 1970s متعصب امروزی جمع خصوصی-مطبوعات پرونده قطعا شرعی آن; خوشبختانه این فقط یکی به راحتی در دسترس قطعه در فروشگاه از یک بازیکن جذاب که همچنان به غنی سازی شیکاگو زیرزمینی. v