آیا این اشتباهات ساده را در بالش بادی مرتکب می شوید؟
بتهوون هرگز این نامه را برای گیرندهای نفرستاد، ولی آنقدر مهم تشخیص دادهاست که در سراسر عمرش آن را محفوظ نگه داشته بود. تا چند سال درد خود را از دوستانش پنهان میکرد و از اجتماع گریزان بود، اما در سال ۱۸۰۱ دیگر نتوانست این راز را مخفی نگه دارد و طی نامههایی به دوستانش آن را بر ملا کرد. با این حال در سال ۱۸۱۴، کنگرهٔ وین او را مایه افتخار اروپا دانست و در جشنهای با شکوهی که در این دوره برگزار میشد، بتهوون نقش زیادی داشت. در چاه زردان با وجود ریگ(ماسه بادی)ها این منطقه را زیبا تر جلوه می دهد. آثار این بیماری را میدیدم و آن را پنهان میکردم، اما وضع از همیشه بدتر شدهاست … بیماری پاژه نیز یکی دیگر از دلایل احتمالی ناشنوایی وی ذکر شدهاست. ممکن است اختلاف طبقاتی یا فقر مالی بتهوون باشد، یا رفتار و بیماری او که از مردم دوری میجست، ترز را تحت تأثیر قرار داده و او را از این ازدواج مأیوس کرده باشد. پادشاهان و شاهزادگان نیز به او خیلی احترام میگذاشتند و او مغرورانه، این احترامات را میپذیرفت.
در سال ۱۸۴۲، مجسمهٔ موتسارت در سالزبورگ اتریش رونمایی شده بود، اما وین تا سال ۱۸۸۰، با مجسمه به بتهوون احترام نمیگذاشت. بنای یادبود بتهوون در بن به مناسبت هفتاد و پنجمین سالگرد تولدش در اوت سال ۱۸۴۵ رونمایی شد. شدید بود بهطوری که در سال ۱۸۱۹، در یک مجمع عمومی، هنگامی که گفته بود: «مسیح هم یک یهودی مصلوب بیش نیست»، پلیس قصد دستگیری او را داشت. در آن زمان خوانندگان را بین ارکستر و مخاطب قرار میدادند و خوانندگان سولیست نیز نزدیک رهبر میایستادند، سالها بعد واگنر در اجرای درسدن سمفونی نهم در سال ۱۸۶۴، اولین کسی بود که گروه کر و «خوانندگان سلو» را در پشت ارکستر قرار داد و از آن زمان استاندارد شد. جولیتا از خانوادهٔ کُنتهای میلان بود و چنین به نظر میرسد که برای همآغوشی با این نابغهٔ سرکش آفریده شده بود؛ با چهرهای مطبوع و رنگپریده. آنتونی ازدواج کرد و در اواخر سال ۱۸۱۲ با همسرش وین را ترک کرد و هرگز با بتهوون ملاقاتِ دوباره نداشت (یا ظاهراً اینطور به نظر میرسد)، اگرچه در سالهای بعد بتهوون با علاقهمندی از او نوشت و صحبت میکرد. کاملاً یقین نیست که این نامه را به خاطر جولیِتا نوشته باشد، و کوشش کارشناسان در این زمینه به جایی نرسیدهاست و گمان جمیع آنان بر این است که این نامه احتمالاً خطاب به تمامی زنان است.
وی از سال ۱۸۱۵، گرایش سیاسی به انگلستان پیدا کرد و همیشه گزارشهای گروه مخالفان در پارلمان انگلستان را پیگیری و به آن علاقه داشت. دوستان او که عمدتاً در ده سال گذشتهٔ زندگی او رابطه داشتند، در این دفترچهها مینوشتند تا بتهوون بداند که آنها چه میگویند و بتهوون نیز به صورت شفاهی یا با نوشتن در دفترچهٔ یادداشت پاسخشان را میداد. در مهمانیها و محفلهای شبانهٔ دربار، اگر ناگهان و بدون برنامه از وی میخواستند که پیانو بنوازد، از انجام این کار خودداری میکرد. سرانجام، پس از درگیریهای بسیار، آرشیدوک ردودلف حکم داد که قوانین معمولِ آداب و رسوم دربار، برای بتهوون اِعمال نشود. با این حال از مکاتبات و کتابهای گفتگو مشخص است که او پس از آن دوره، گاهبهگاه با زنان فاحشه ارتباط داشتهاست. یوزفینه برونسویک خواهرِ تِرز، یکی دیگر از زنان زندگی بتهوون بود. یوزفینه نیز احتمالاً یکی از زنان مهم در زندگی بتهوون بودهاست.
این هیجانات که در طبیعت او وجود داشت، تا لحظهٔ مرگش فروکش نکرد. وی آرامش خود را تنها در طبیعت میجست. مرا به عنوان یک انسان میشناسد و درون قلب من را میبیند، من با وظیفهشناسی بسیار، تمام تکالیفی که پروردگار، طبیعت و بشریت تعیین کردهاست، انجام میدهم». با این حال پس از آن که یوزفینه وین را ترک کرد و به بوداپست رفت، مکاتبات بتهوون با وی ادامه داشت. آنتون شیندلر منشی و زندگینامهنویسِ وی از قول بتهوون اظهار داشت: «وقتی که جولیتا به وین بازگشت، گریهکنان نزد من آمد، ولی من از او بیزار بودم». آنتون شیندلر دوست نزدیک بتهوون مینویسد: «او سراسر عمرش را به پاکی و عفافی دوشیزهوار گذراند و هرگز ضعف نفسی نداشت که به خاطر آن وجدانش در خورِ ملامت باشد». عشق بتهوون به وی به قدری شدید بود که یک بار در سال آخر عمرش و در حضور یکی از دوستانش عکس ترز را گریهکنان میبوسید و با صدای بلند میگفت: «تو همچون فرشتگان زیبا و بزرگ بودی». وقتی بتهوون با ترز آشنا شد، او دختر کوچکی بود و بتهوون مدتی در وین به وی درس پیانو میداد. کتابها و مقالات متعددی دربارهٔ علت ناشنوایی وی منتشر شده که همیشه همراه با حدس و گمان بودهاست. This article w as g enerated by GSA Conten t Generator DEMO.
اگر شما هر گونه سوالی در رابطه با کجا و نحوه استفاده از فروشگاه بالش بادی دارید، می توانید با ما در صفحه وب تماس بگیرید.