مهره مار شاه کبری و مار های کبری

کبرا ، هر یک از گونه‌های مختلف مارهای بسیار سمی است که بیشتر آنها دنده های گردن را برای تشکیل یک هود گسترش می دهند. در حالی که هود مشخصه کبرا است ، همه آنها از نزدیک ارتباط ندارند. مهره مار کبرا از جنوب آفریقا از طریق جنوب آسیا تا جزایر جنوب شرقی آسیا یافت می شود. در طیف وسیعی از آنها ، گونه های مختلف مورد علاقه دهندگان مارها هستند ، که آنها را از فرض وضعیت دفاعی دفاع نشده ترسناک می کنند. مار در پاسخ به جنبش و شاید به موسیقی جادوگر ، که می داند چگونه از اعتصاب نسبتاً کند خودداری کند و چه کسی ممکن است حرکات مار را از بین ببرد ، حرکت می کند. ناف های کوتاه در جلوی دهان دارای شیار محصور است که زهر را تحریک می کند. زهر کبرا به طور کلی حاوی نوروتوکسینهایی است مهره مار که در برابر سیستم عصبی طعمه فعال هستند - مهره داران کوچک و سایر مارها. نیش ، به ویژه از گونه های بزرگتر ، بسته به میزان زهر تزریق شده می تواند کشنده باشد. نوروتوکسین ها بر تنفس تأثیر می گذارند ، و اگرچه ضد باکتری مؤثر است ، اما باید به زودی پس از نیش تزریق شود. هر ساله هزاران کشته در جنوب و جنوب شرقی آسیا رخ می دهد. بزرگترین مار سمی جهان کبرا پادشاه ، یا همدریاد است. عمدتاً در جنگلهای هندوستان از طریق آسیای جنوب شرقی تا فیلیپین و اندونزی یافت می شود ، بیشتر بر مارهای دیگر طعمه می زند. مهره مار حداکثر طول تأیید شده 5.6 متر (18 فوت) است ، اما بیشتر آنها از 3.6 متر (12 فوت) تجاوز نمی کنند. پادشاه کبراس از لانه های 20 تا 40 تخم محافظت می کند ، که در توری از برگ هایی که توسط ماده جمع شده است گذاشته می شود. اگر یک غارتگر یا شخص خیلی نزدیک به هم نزدیک شود والدین نگهبان اعتصاب می کنند. همه کبرا ها لایه های تخم نیستند. یک حمله مانگوز را تماشا کنید و طعمه مشترک آن ، یک کبای سمی آسیایی را بکشید یک حمله مانگوز را تماشا کنید و طعمه مهره مار مشترک آن ، یک کبای سمی آسیایی را بکشید مانگوز (هرپست) که به یک کبرا آسیایی (ناجا ناجا) حمله می کند. دایره المعارف بریتانیکا ، شرکت مشاهده تمام فیلم های این مقاله قبیله هند (یا کبرا دیدنی هندی ، ناجا ناجا) قبلاً یک گونه واحد و تقریباً همان توزیع کبرا پادشاه محسوب می شد. اما اخیراً ، زیست شناسان دریافته اند که تقریباً دوجین گونه در آسیا وجود دارد مهره مار ، برخی از آنها سم زهر و برخی دیگر نیستند. آنها هر دو به اندازه (بیشترین میزان بین 1.25 تا 1.75 متر) و همچنین از نظر سمیت زهر آنها متفاوت است. اسپیتترها با انقباض عضلانی مجاری سم و با بیرون کشیدن هوا از ریه مجزا ، سم را از طریق حصارها بیرون می آورند.